The first days

-exploring and enjoying –

Ontdekken en genieten is ons motto. Veel dingen zijn niet of een beetje geregeld. Wat komt dat komt, en wat er niet is komt wel. En…laat dat je dag nou een stuk leuker maken?

De reistrolleys die we vanuit Nederland met World Wide Bagages Services verstuurd hebben zijn nog niet aangekomen hier in Doha. Via het track en trace systeem op de website zien we dat alles on hold staat. Hier moeten we dan toch maar een belletje aan wagen en naar Nederland bellen hoe het zit. Tadaaaa…. De bagage ligt heerlijk te genieten op de airport van India. Ze proberen deze asap op transport te zetten. Wordt vervolgd…

De eerste dagen zijn voor mij hier heerlijk bijkomen. 7 uur het wekkertje, ontbijten, 8 uur camiel z’n pick up voor het werk, beetje internetten en me daarna klaarmaken voor de ontdekkingsreis door Doha. Dat betekent dus: camera mee, e-reader mee, voldoende water in de tas en wat te knabbelen voor onderweg. I love it!

Maar, laat het nou niet zo gebruikelijk zijn dat een vrouw, notabene ook nog eens alleen hier zomaar aan de wandel gaat. Als ik m’n appartement uitloop en de lift naar beneden neem krijg ik toch minimaal 5 keer de vraag of er niet een taxi gebeld moet worden want van lopen wordt je moe. Dacht het effe niet zeg, heerlijk. Laat mij maar gaan en vooral genieten. Op straat wordt je wel als vrouw enorm bekeken. Ook al zijn mijn schouders en knieën bedekt en zijn de vrouwelijke vormen dus nauwelijks meer traceerbaar, toch kijken alle mannetjes (welliswaar stiekem) op en om en vaak zie je ze spelen met hun mobieltje om toch een foto te kunnen maken. Ik krijg hier echt het gevoel weer terug te zijn in India.

In de avond worden we rond 23 uur gebeld dat onze koffers zijn ingeklaard, dus dat de douane ze heeft vrijgegeven. Of we binnen 10 minuten naar de Cargo centre van Qatar airways willen komen. Maar natuurlijk!

Tot slot hoort er in het rijtje van regelen nog het aanvragen van een rijbewijs. Dus ik word op pad gestuurd door Camiel voor het maken van foto’s. Bij de photoshop werken zo’n 15 mensen allemaal met een andere functie. Ik word al snel doorverwezen naar een klein donker hokje. Na 10 minuten daar gewacht te hebben ben ik maar teruggelopen om te vragen wat de bedoeling is. De mannetjes worden rood en dachten dat ik me nog totaal wilde opmaken. Deskundig wordt de fotocamera aangezet om tot de conclusie te komen dat de batterij op is. Maar uiteindelijk zijn de foto’s zijn mooi geworden en… Als vrouw alleen op pad gaan heeft ook zijn voordelen. Ze hebben nog wat extra foto’s gemaakt en bewerkt welke ik gratis meekrijg met een rand vol met roosjes om mij heen, cute!!!

Op naar de Traffic Patrol Departement. Om een tijdelijk rijbewijs te krijgen, moet je langs een stuk of 5 balies. De oogtest was nog het meest grappige. De stoel waarop ik mocht plaatsnemen stond welliswaar een halve centimeter van de muur af, dus we beginnen opnieuw. Daarna volgde de vraag, Poland? No, Holland, with an H. De beste mevrouw kijkt me niet begrijpend aan dus ik begin, holland, the Netherlands, Pay bas. Tevergeefs, ze begrijpt het niet en we worden beide voor Pool aangezien. Even wijzigen dus.

En nu? Wij gaan ons nu klaar maken voor een lang weekend. Diverse podia staan al opgebouwd door de stad voor het Eid-ul-fitr wat wel 5 dagen gaat duren. Dit is een moslim feest om het einde van de Ramadan te vieren. En ik ben daarnaast ook nog in afwachting van het feit of ik vrijwilliger mag zijn op het grote filmfestival volgende maand. Fingers crossed!

Liefs Astrid en Camiel