De Arabische gastvrijheid
Door: Astrid van Nieuwenhuizen
Blijf op de hoogte en volg Astrid
19 November 2012 | Qatar, Doha
- Niet overal te bekennen hoor! -
Qatar is, netzoals omringende buurlanden, van oudsher authentiek. De shisha’s (waterpijp) en Khawa (arabische koffie) zijn nog steeds traditie. Veelal in het weekend, beginnend op donderdagmiddag, gaat iedereen de weg op op zoek naar een plekje in het park om met familie en/of vriendelijk te socializen. Juist, voor ons een reden om op dit tijdstip de stad te ontvluchten om niet in de file te hoeven staan, of om de benenwagen te nemen en tussen dit alles ook maar lekker te genieten.
In het verkeer kunnen de Qatarezen hun geduld ietsje minder goed bewaren. Alle auto’s zijn automaten, je trapt gewoon je gaspedaal in en ja hoor, ze staan alweer voor je in die mega-lange-file. Het lijkt net alsof het een stel kamikazepiloten zijn die de weg op gaan. Neem nou een rotonde. Als je bij de eerste afslag eraf wilt, doe je vooral je knipperlicht niet uit, ga je of stil-staan-midden-op-de-rotonde, gaat in ieder geval aan de binnenkant rijden zodat je al het verkeer in de weg kunt zitten, maar misschien nog wel belangrijker: “je kunt je verkeersdeelnemers rechts van je, netzoals een botswagen effe aantikken of afsnijden”. Ik vraag me dan ook daadwerkelijk af hoe het afleggen van een verkeersexamen hier gaat. Wij hebben alleen de oogtest maar gehad en de vraag of we wel in een automaat konden rijden want dat is toch wel veel moeilijker dan een geschakelde wagen!
Maar aan de andere kant valt het mij nog steeds op dat de bevolking heel vriendelijk is. Iedereen lacht, is vrolijk en wil nog steeds een praatje maken. Zou dit dan toch een deel te maken hebben met de modernisering waarin ook dit land meegaat? Het bouwen van een mega-metro-station, de enorme gebouwen die de grond uit rijzen waaronder de Twin Towers die ze aan het nabouwen zijn. En laten we nou bij het dhow festival (boten festival) geweest zijn. Ik sta in de rij om wat eten te halen, staat er een Arabische man naast me die zegt: I’ll pay my dear.
Wat ongemakkelijk kijk ik hem aan en bedank hem. Met trots zeg ik dat ik de Arabische gastvrijheid wel gevonden heb!
Liefs Astrid
Qatar is, netzoals omringende buurlanden, van oudsher authentiek. De shisha’s (waterpijp) en Khawa (arabische koffie) zijn nog steeds traditie. Veelal in het weekend, beginnend op donderdagmiddag, gaat iedereen de weg op op zoek naar een plekje in het park om met familie en/of vriendelijk te socializen. Juist, voor ons een reden om op dit tijdstip de stad te ontvluchten om niet in de file te hoeven staan, of om de benenwagen te nemen en tussen dit alles ook maar lekker te genieten.
In het verkeer kunnen de Qatarezen hun geduld ietsje minder goed bewaren. Alle auto’s zijn automaten, je trapt gewoon je gaspedaal in en ja hoor, ze staan alweer voor je in die mega-lange-file. Het lijkt net alsof het een stel kamikazepiloten zijn die de weg op gaan. Neem nou een rotonde. Als je bij de eerste afslag eraf wilt, doe je vooral je knipperlicht niet uit, ga je of stil-staan-midden-op-de-rotonde, gaat in ieder geval aan de binnenkant rijden zodat je al het verkeer in de weg kunt zitten, maar misschien nog wel belangrijker: “je kunt je verkeersdeelnemers rechts van je, netzoals een botswagen effe aantikken of afsnijden”. Ik vraag me dan ook daadwerkelijk af hoe het afleggen van een verkeersexamen hier gaat. Wij hebben alleen de oogtest maar gehad en de vraag of we wel in een automaat konden rijden want dat is toch wel veel moeilijker dan een geschakelde wagen!
Maar aan de andere kant valt het mij nog steeds op dat de bevolking heel vriendelijk is. Iedereen lacht, is vrolijk en wil nog steeds een praatje maken. Zou dit dan toch een deel te maken hebben met de modernisering waarin ook dit land meegaat? Het bouwen van een mega-metro-station, de enorme gebouwen die de grond uit rijzen waaronder de Twin Towers die ze aan het nabouwen zijn. En laten we nou bij het dhow festival (boten festival) geweest zijn. Ik sta in de rij om wat eten te halen, staat er een Arabische man naast me die zegt: I’ll pay my dear.
Wat ongemakkelijk kijk ik hem aan en bedank hem. Met trots zeg ik dat ik de Arabische gastvrijheid wel gevonden heb!
Liefs Astrid
-
19 November 2012 - 18:42
Jappie:
Wel, wel,
Jullie vermaken je dus wel daar in het Midden-Oosten. Mooi om te zien dat deze kans voor jullie zo geweldig uit pakt. Nog mooier om te zien dat de mensen daar toch ook heel vriendelijk kunnen zijn tegen westerlingen, iets wat je bijna uit het oog zou verliezen door al die oorlogjes op en neer tussen de Islamieten en de westerlingen. Oké wij krijgen daar natuurlijk alleen het slechte nieuws over te zien, waardoor we dus iedereen in die hoek op een hoop gooien. Vandaar dus mooi om ook eens wat goeds te lezen over deze mensen. Hopelijk komt dit respect aan beide kanten een keer boven drijven.
Geniet er van!
Groetjes,
Jappie -
19 November 2012 - 18:58
Friet En Cees:
Autorijden doet men volgens mij net als in Egypte, onder het toeziend oog van Allah. Gaat het goed (meestal) blijkt het dat hij meereist. Go with the flow is dan het motto. Geniet ervan, ook van Arabische hoffelijkheid. Ik hoop gemeend. Succes, ook bij het filmfestival.
Kusjes Friet en Cees -
19 November 2012 - 20:01
Marc:
Hoi Astrid en Camiel,
Zo te lezen hebben jullie het goed naar je zin.
Hier is het momenteel 7 graden en het is weer lekker wisselvallig weer (nu is het weer droog).
Camiel:
Hoe bevalt het werken in Qatar?
Werkt het een beetje met die warmte?
Astrid:
Zo te lezen kom je de dagen wel door als Camiel aan het werk is.
De vorige keer schreef je dat je aan het filmfestival als vrijwilliger mocht meewerken.
Hoe was het om als vrijwilliger bij het filmfestival mee te mogen werken?
Het verkeer wat je omschrijft, komt me bekend voor. Het lijkt wel een beetje op het verkeer in Parijs.
We zijn daar geweest en er toen gelukking heelhuids weer uitgekomen (met een touringcar).
Gelukkig zijn de mensen vriendelijk en heel gastvrij om jullie heen. Dat maakt het verblijf een stuk aangenamer.
Hou ons hier in Nederland maar goed op de hoogte.
Het is leuk om jou/jullie verslagen te lezen.
Groetjes en veel plezier,
Marc Levens
-
20 November 2012 - 09:16
Peter:
Hey C&A,
Hebben ze niet gevraagd of jullie weten hoe de toeter werkt? Want die zullen ze dan ook wel veel gebruiken....
In Bangladesh bestond het rijexamen alleen uit een theorie test en als je wat extra geld betaalde dan kwamen ze de antwoorden voor zeggen.
@Camiel:
Lukt het werk ook een beetje?
Heb je je verjaardag ook op z'n arabisch gevierd?
@Astrid:
Volgende keer als ze voor je willen betalen moet je gewoon "Insha'Allah" zeggen......;)
O ja, met mij gaat het gelukkig inmiddels ook de goede kant op, heb bijna geen last meer van mijn maag, ben bijna weer de oude....
Nog veel succes en plezier!
Groeten,
Peter -
20 November 2012 - 13:48
Karin:
Ha As en Camiel,
Klinkt allemaal ontzettend boeiend!!! Jammer dat ik niet zo even kan meekijken, het klinkt allemaal toch heel erg anders dan hier, maar zeker niet verkeerd.
liefs Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
