The Doha Tribeca Film Festival 2012

-I was part of that amazing story!-

Toen ik nog in Nederland was, had ik mezelf al voorgenomen deel te willen nemen aan dit festival. Maar ja, aangezien we niet wisten wanneer we exact zouden gaan was inschrijven als vrijwilliger een beetje lastig.
Toch heb ik me op de valreep in kunnen schrijven en voilà… I’m a volunteer to be part of the story!

Blij verrast dat Ik was uitgekozen om deel te mogen aan dit festival en wel bij de Industry Events Departement. Oke, leuk, maar eh… wat is dat dan eigenlijk? Snel ga ik op zoek in mijn vrijwilligerspapieren wat voor een werk mij te doen staat. Het onderdeel waar ik kom te werken blijkt panels, masterclasses, workshops en Q&A sessies te organiseren. Met andere woorden, het zal een platform zijn waar directors, producers, VIPS en het dagelijkse publiek met elkaar de mogelijkheid hebben te communiceren.

Na het lezen hiervan ben ik helemaal enthousiast geworden en bekijk snel hoe mijn werkrooster eruit ziet. De eerste helft van de week zit gevuld met wat masterclasses, een sessie met Robert de Niro en een deel wat Doha Projects heet. Aan de slag dan maar..!

Al gauw blijkt dat ik te goed mijn best heb gedaan. Na de eerste dag wordt ik direct gesmst met de vraag of ik niet meer “shifts” wil werken. Wanneer ik aan m’n voeten denk zeg ik nee, maar natuurlijk wil ik dat! Dag hakken, welcome ballerina’s. Oh, wat ben ik blij dat ik die platte schoenen ook heb meegenomen!

Naast het vele werken hebben we ook de kans om films te kijken en kunnen we uitrusten bij de zogenoemde “volunteer hub”. Voor iedere shift die je hebt gewerkt krijg je vrijkaartjes. Samen met Camiel probeer ik vele films te zien en te beoordelen. Maar natuurlijk is het ook gewoon gezellig om in die volunteer hub te zitten en te kletsen met andere vrijwilligers.

En uiteindelijk, na het vele werken is er zelfs een “wij-danken-de-vrijwilligers-voor-het-helpen-party”. Ons feest wordt gehouden In het park van het Museum of Islamatic Arts, waar er een geweldig uitzicht is op Westbay. We worden overladen met lekker eten zoals shoarma, rijst, sushi, ijs en mocktails. Rond de klok van 8 uur worden de diploma’s uitgereikt voor Vrijwilliger van het jaar 2012. Zoals ik begreep voor vele hier een must, want het schijnt een hele goede opstap te zijn naar een betaalde baan. Ieder onderdeel, in totaal 24, mocht een vrijwilliger nomineren. Trots was ik, toen ze hakkelend en stotend mijn naam door de microfoon omriep. En daarbij maakte ze ook nog eens de opmerking: “Sorry for my bad dutch”. Mijn hart maakte een sprongetje, Lachen, gieren,brullen en op naar het podium. Ik kreeg een speciaal diploma, een volle tas met kleinigheidjes en die microfoon in m’n handen geduwd voor een speech. Oei, daar was ik even niet op voorbereid. Daarna barstte het feest los en begon de DJ te draaien.

Al met al zeg ik, het was een fantastische ervaring die ik echt niet had willen missen!